DE TREURWILG

HERINNERING

 

ZONNEGROET

 

Voorlopig deze blog wat bijgewerkt ... er komen er nog. Misschien werk ik wel wat achteruit. Anders kloppen de seizoenen niet zo. Maar geen probleem, het komt goed.

Dank voor jullie bezoekje,

marleen x

SCHADUWSPEL

Vandaag staat de gieter al op stal.

WAT EEN VONDST

Dit is gewoon een boom. Die heel misschien weg moet.

 

ALLEEN GOED KIJKEN

www.instagram.com/mijntreinspoorgedachten

www.instagram.com/velvetschrijft

Vijftig tinten beige

 En ondertussen zitten we bijna in december, zijn zelfs de vijftig tinten beige wat grijs geworden.

AFGEWERKT

 

Inmiddels lijkt de inkt al opgedroogd.

VOORBIJ

RHODODENDRONNETJE

MASSAGRAF

Afscheid vlinders anno 2021

Twee fotogedichten

 

EEN VERLEKKERD ELFJE

 

Er waren veel paddestoelen, anno 2021

GRATIS

Gepakt en gezakt
de zon aan de horizon als
ware het een Godsgeschenk

Plant ze diep in jou
en in tijden van kou
denk eraan ze wil schijnen
door de wolken heen

Voel je nooit meer alleen
met jouw stil verdriet
ook al zie je ze niet
ze is warm en bijzonder
dit gouden wonder

(c) De Kimpe Marleen
21 april 2020
www.gedichtennet.nl

O, DENNENBOOM

O, dennenboom

Hier sta ik dan weer als Kerstvazal
helaas niet zoals toen met wortel en al.
 Om me na het feest in het kluitjeszand
van mijn vaste stek overnieuw te planten.

Barbaars hebben ze mijn voeten met
 lurkende wortels van lijf en leden geschift.
Als toegift mag ik na veel trekken en sleuren
met lichtjes en kleuren de mensen opbeuren.

O dennenboom wat bent u schoon zingen ze
blij zowel klein en groot doen puriteins mee.
Wat baten engelen en op mijn hoofd die ster
morgen ga ik sterven maar dat zien ze niet.

Laat mijn groene armen zakken het is bijna voorbij
kwamen mijn voeten nog maar eens tot bij mij.
Droom dat wortels lurken geniet van het geluid
stekende naalden vallen en mijn sprookje is uit.

©De Kimpe Marleen
21 december 2019

VOOR ELISE

 

Hij wenkt
Elise naar binnen, om te
vertoeven in muziek
van hartentuin
bloemen
om te
plukken zoveel
ze dragen kan, bomen
om aan te schudden, zoveel ze
noten
rapen
wil, tot ze stil zingt van geluk
om zich te bukken en
die blozende
 wang te
kussen
meer niet, het blijft
een geheim tussen hem
en haar, meer is het niet, ze weet
het zelf
nog niet
zijn Elise, maar ooit zal ze
van hemzelf een haarlok
bewaren of
misschien
wel een
schrijfveer, wanneer
zijn lied tot leven komt
 wanneer zijn hartentuin er niet
meer is.

©De Kimpe Marleen
23 november 2019

WIEKENDE VLEUGELS

Bezonnen vliegt een engel tot op

 het topje van de hoogste ijsberg.

Als een zoutpilaar, blijft hij

daar buiten adem staan.

Dan wieken zijn vleugels vrede.

Luchtschommelingen roetsjen

door de kille atmosfeer.

Men wist niet hoe het begon:

Maar wie zich een reus waande aan

de voet van de reuzenberg, muteerde

in een dwerg met een nederig hart.

© De Kimpe Marleen
11 november 2019

HET PORTRET

HET PORTRET

Bij het open raam
bloemen en
een boerin om zich
mee te verzoenen

Het hoeven niet altijd
dames te zijn

Een jengelend kind
ontsnapt uit
vaders losse greep
denkt aan

Presentjes voor
mama’s land

Sprokkelt kiezelstenen
papa en zoon maken er
beiden hun werk van
de bloemen geuren zalig

©De Kimpe Marleen
27 oktober 2019
(Blog Velvet en Velvetonderweg ook bijgewerkt)

SPINSELS IN DE TUIN

De bloemen van de buren

piepen over de muren
in een stoffige hoek
bewaakt een spin haar net.

Toegenegen komt ze
de dauwvrouw tegen
die neuriënd parelmoeren
 druppels te drogen hangt.

De onkruidzaaier ziet het
schone aan en kuist met
een wrang “Tot morgen”
 listig zijn schop af.

Maakt zich uit de voeten
zonder niet eens
beleefd te groeten
ziedaar de onnozelaar.

(elke morgen verse dauw, kunstige netten,
maar ook onkruid. Helaas.)
©De Kimpe Marleen
7 oktober 2019
https://dichtselsvelvetonderwegtrein.blogspot.com

POKEREN

Wijl de dobbelsteen doodernstig

over het grasgroene matje rolt

spieden zijn zwarte ooglenzen

heimelijk het gezelschap af

bij welke speler laat hij

de dikke zes stilstaan peinst hij


volgzaam laat hij zijn lieden

geloven dat het geluk zich zomaar

in hun openstaande schoot werpt

zonder er iets voor te doen

en daar wringt de schoen

toeval is een knipoog van …

©De Kimpe Marleen
28 september 2019
https://dichtselsvelvetonderwegtrein.blogspot.be/

HET LIEDJE VOOR DE ZANGER

Als je niet meer kunt zingen fluister dan
als je niet meer kunt spreken luister dan
naar je eigen melodie denk toch iedere keer

Ik musiceer ik maak van eigen hout
mijn pijlen en met de wind in de zeilen
 vliegt mijn lied vogelvrij van mij naar jou

Want de echo van je leven staat zwart
 op wit beschreven op een bladzij in
je hart maar zoek het alsnog niet te ver

De sleutel ligt daar voor het grijpen
componeer subliem een symfonie met
consonanten en strelende aanverwanten

Misschien gaan je ogen tranen maar
dat geeft niet begeef je ledig in de banen
van de hoogste gelukzaligheid en denk

Iedere keer ik musiceer ik maak van eigen
hout mijn pijlen en met de wind in de zeilen
vliegt mijn lied vogelvrij van mij naar jou

©De Kimpe Marleen
18 maart 2019 -12 september 2019