De bloemen van de buren
piepen over de muren
in een stoffige hoek
bewaakt een spin haar net.
Toegenegen komt ze
de dauwvrouw tegen
die neuriënd parelmoeren
druppels te drogen hangt.
De onkruidzaaier ziet het
schone aan en kuist met
een wrang “Tot morgen”
listig zijn schop af.
Maakt zich uit de voeten
zonder niet eens
beleefd te groeten
ziedaar de onnozelaar.
(elke morgen verse dauw, kunstige netten,
maar ook onkruid. Helaas.)
©De Kimpe Marleen
7 oktober 2019
https://dichtselsvelvetonderwegtrein.blogspot.com
in een stoffige hoek
bewaakt een spin haar net.
Toegenegen komt ze
de dauwvrouw tegen
die neuriënd parelmoeren
druppels te drogen hangt.
De onkruidzaaier ziet het
schone aan en kuist met
een wrang “Tot morgen”
listig zijn schop af.
Maakt zich uit de voeten
zonder niet eens
beleefd te groeten
ziedaar de onnozelaar.
(elke morgen verse dauw, kunstige netten,
maar ook onkruid. Helaas.)
©De Kimpe Marleen
7 oktober 2019
https://dichtselsvelvetonderwegtrein.blogspot.com
