POKEREN

Wijl de dobbelsteen doodernstig

over het grasgroene matje rolt

spieden zijn zwarte ooglenzen

heimelijk het gezelschap af

bij welke speler laat hij

de dikke zes stilstaan peinst hij


volgzaam laat hij zijn lieden

geloven dat het geluk zich zomaar

in hun openstaande schoot werpt

zonder er iets voor te doen

en daar wringt de schoen

toeval is een knipoog van …

©De Kimpe Marleen
28 september 2019
https://dichtselsvelvetonderwegtrein.blogspot.be/

HET LIEDJE VOOR DE ZANGER

Als je niet meer kunt zingen fluister dan
als je niet meer kunt spreken luister dan
naar je eigen melodie denk toch iedere keer

Ik musiceer ik maak van eigen hout
mijn pijlen en met de wind in de zeilen
 vliegt mijn lied vogelvrij van mij naar jou

Want de echo van je leven staat zwart
 op wit beschreven op een bladzij in
je hart maar zoek het alsnog niet te ver

De sleutel ligt daar voor het grijpen
componeer subliem een symfonie met
consonanten en strelende aanverwanten

Misschien gaan je ogen tranen maar
dat geeft niet begeef je ledig in de banen
van de hoogste gelukzaligheid en denk

Iedere keer ik musiceer ik maak van eigen
hout mijn pijlen en met de wind in de zeilen
vliegt mijn lied vogelvrij van mij naar jou

©De Kimpe Marleen
18 maart 2019 -12 september 2019

TE ELFDER URE

Een klas
zonnebloemkindjes
ziet muisstil op naar
 Meneer de Wind

Wat staan die hier
nog te doen tussen
het wegkwijnend groen
denkt hij soezerig

Hij ziet ze
 vakkundig aan
en verzint voor elk
van hen een naam
speels begint hij
hen te wiegen heen
 en weer op en neer

Hoor hem fluisteren
wijl ze luisteren
goed bij de les

Maar op de valreep
iets te stevig in zijn greep
zingen als bij toverslag
alle zonnebloemkindjes saam

Wij weten noch vergeten
niet dat wij leven om
op een milde dag
onze gouden hartjes
spontaan aan de bijtjes
 te geven kom
te elfder ure eens weer
dáág Meneer en
de Wind schrok en trok
zich voor één keer terug

©De Kimpe Marleen

 1 september 2019