zondag 1 september 2019

TE ELFDER URE

Een klas
zonnebloemkindjes
ziet muisstil op naar
 Meneer de Wind

Wat staan die hier
nog te doen tussen
het wegkwijnend groen
denkt hij soezerig

Hij ziet ze
 vakkundig aan
en verzint voor elk
van hen een naam
speels begint hij
hen te wiegen heen
 en weer op en neer

Hoor hem fluisteren
wijl ze luisteren
goed bij de les

Maar op de valreep
iets te stevig in zijn greep
zingen als bij toverslag
alle zonnebloemkindjes saam

Wij weten noch vergeten
niet dat wij leven om
op een milde dag
onze gouden hartjes
spontaan aan de bijtjes
 te geven kom
te elfder ure eens weer
dáág Meneer en

de Wind schrok en trok
zich voor één keer terug

©De Kimpe Marleen
 1 september 2019